Zdrowie uchodźców i migrantów (FS-05)

E McGowana¹, LM Waltona², J. Van Wijchena³, HC Labao⁴, J Kibet⁵¹Trinity College, Uniwersytet w Dublinie, Fizjoterapia, Dublin, Irlandia, ²University of Sharjah, Department of Physiotherapy, Sharjah, Zjednoczone Emiraty Arabskie, ³Uniwersytet Nauk Stosowanych HAN, Nijmegen, Holandia, ⁴Międzynarodowy Uniwersytet INTI, Negeri Sembila, Malezja, ⁵Centrum dla ofiar tortur, Nairobi, Kenia

Cele nauczania:

1. Przedstawienie doświadczeń i perspektyw fizjoterapeutów pracujących z przesiedleńcami oraz osobami będącymi pracownikami migrującymi.
2. Stymulowanie uczestników do krytycznej refleksji nad praktyką fizjoterapeutyczną, polityką, badaniami i edukacją w odniesieniu do świadczenia usług dla przesiedleńców i pracowników migrujących oraz zbadanie praktycznych strategii, które mogą poprawić opiekę nad tymi populacjami.
3. Dyskusja o tym, jak wydarzenia na świecie i zmiany klimatu wpłyną na migracje ludzi, a co za tym idzie, na rolę fizjoterapii.

Opis: W ostatnich latach obserwuje się stały wzrost globalnej liczby uchodźców i migrantów (1). Wiadomo, że przesiedleńcy są narażeni na zwiększone ryzyko problemów zdrowotnych z powodu fizycznego i psychicznego obciążenia, jakiego doświadczyli w swoich krajach ojczystych oraz stresu związanego z wieloma zmianami narzuconymi przez proces migracji (2,3). Specjalistyczne leczenie i rehabilitacja potrzebne osobom z doświadczeniem uchodźczym są często niedostępne lub nieoptymalne w kontekście obozów migracyjnych (4), a wielu uchodźców i osób ubiegających się o azyl nadal napotyka wiele barier w dostępie do opieki zdrowotnej i usług profilaktycznych w krajach przyjmujących (5) .
 
Typowe problemy zdrowotne zgłaszane w tej populacji obejmują: urazy, choroby zakaźne, choroby niezakaźne (NCD) i problemy z układem mięśniowo-szkieletowym (6,7). Wielu uchodźców ma wcześniejszą niepełnosprawność i chroniczne schorzenia, które mają długoterminowe implikacje zdrowotne (7). Uporczywy ból jest powszechnie zgłaszany przez uchodźców (8) i może mieć znaczący wpływ zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Mimo to badania wykazały, że wśród osób z doświadczeniem uchodźczym odsetek konsultacji fizjoterapeutycznych jest niski (5).
 
Osoby ze środowisk uchodźczych to heterogeniczna grupa osób zróżnicowanych kulturowo, etnicznie i językowo, ze złożonymi potrzebami zdrowotnymi. W związku z tym istnieje szereg potencjalnych barier w dostępie do opieki dla tej populacji, do których należą stereotypy, trudności w komunikacji i brak świadomości kulturowej pracowników służby zdrowia (7).
 
Pracownicy migrujący to kolejna populacja, która może doświadczać złożonych potrzeb zdrowotnych, ale napotyka bariery w dostępie do usług zdrowotnych. Stwierdzono, że zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego związane z pracą są bardzo rozpowszechnione wśród pracowników migrujących (9). Zaobserwowano również, że stan zdrowia pracowników migrujących w kraju przyjmującym pogarsza się wraz z upływem czasu. Sugeruje się, że czynniki, które mogą się do tego przyczynić, obejmują: niepełne zatrudnienie w sytuacjach ryzykownych, złe warunki pracy, brak dochodów, zdegradowane warunki mieszkaniowe, brak wsparcia ze strony rodziny i trudności w dostępie do usług zdrowotnych (10). Dlatego konieczne jest, aby ta kohorta miała dostęp do usług fizjoterapeutycznych, które uwzględniają psychospołeczne aspekty zatrudnienia migrantów.
 
Zakres roli fizjoterapii w tych złożonych populacjach ewoluuje i obecnie nie został w pełni określony. Fizjoterapeuci muszą zrozumieć, jak ich rola wpisuje się w szerszy obraz. W obliczu nowych wyzwań na horyzoncie, w tym dalszej niestabilności politycznej, napięć na Bliskim Wschodzie i zmian klimatycznych, profil przesiedleńców może ulec zmianie w nadchodzących latach. Jako pracownicy służby zdrowia, fizjoterapeuci będą musieli posiadać zdolności adaptacyjne i zakres umiejętności potrzebnych do zapewnienia opieki tym heterogenicznym kohortom.
Głównym celem tej sesji będzie omówienie roli i zakresu fizjoterapii podczas pracy z przesiedlonymi populacjami i pracownikami migrującymi oraz tego, jak mogą się one zmieniać w różnych kontekstach. W tej sesji wystąpi czterech ekspertów. Dr Lori Walton omówi zarówno swoje doświadczenie w pracy z wrażliwymi populacjami kobiet i dzieci, jak i swoje badania badające wpływ programów rehabilitacyjnych budujących odporność. Joanne Kibet omówi fizjoterapię skoncentrowaną na traumie i leczenie przewlekłego bólu u osób, które przeżyły tortury i traumę. Hernan Labao omówi zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego u doświadczonych pracowników migrujących oraz znaczenie współpracy z innymi pracownikami służby zdrowia podczas zapewniania opieki tej populacji. Na koniec dr Mike Landry szczegółowo omówi pracę zespołu Projektu Fizjoterapii i Edukacji Uchodźców, który opracowuje oparty na dowodach kurs edukacyjny dla fizjoterapeutów leczących osoby z doświadczeniem uchodźczym.

Implikacje/wnioski: Wraz ze wzrostem liczby przesiedleńców i pracowników migrujących, liczba osób z tych populacji korzystających z fizjoterapii będzie rosła. Fizjoterapeuci muszą wykazać się szeregiem umiejętności, aby zapewnić optymalną opiekę tym kohortom, które często mają złożone potrzeby zdrowotne. Przy utrzymującej się niepewności i niestabilności politycznej, a także zbliżającym się zagrożeniu zmianą klimatu, w miarę zmiany sytuacji będą pojawiać się ciągłe wyzwania związane z zapewnieniem opieki tym populacjom. Fizjoterapeuci muszą być w stanie dostosować się do tych zmieniających się okoliczności. Aby to zrobić, konieczne jest dobre zrozumienie roli fizjoterapii w leczeniu tych populacji oraz rozwój zdolności niezbędnych do zapewnienia optymalnej opieki. Dzielenie się doświadczeniami fizjoterapii pracującej i badającej ten obszar będzie stymulować dalszą dyskusję i zaangażowanie w ten ważny i aktualny temat.

Referencje:

1. Światowa Organizacja Zdrowia (2018) Raport o stanie zdrowia uchodźców i migrantów w Europejskim Regionie WHO. WHO. Dostępne o: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0004/392773/ermh-eng.pdf?ua=1.
2. Palic S, Elklit A (2009) Eksploracyjne badanie wyników multidyscyplinarnego leczenia opartego na CBT w zróżnicowanej grupie uchodźców z duńskiego ośrodka rehabilitacji uchodźców po traumie. Tortury 19;3:248-270.
3. Razavi MF, Falk L, Björn Å, Wilhelmsson S (2011) Doświadczenia szwedzkiego systemu opieki zdrowotnej: badanie wywiadów z uchodźcami potrzebującymi długoterminowej opieki zdrowotnej. Scandinavian Journal of Public Health 39;3:319-325.
4. Pinheiro I, Jaff D (2018) Rola opieki paliatywnej w zaspokajaniu potrzeb zdrowotnych syryjskich uchodźców w Jordanii. Medycyna, konflikt i przetrwanie 34;1:19-38,
5. Kohlenberger J, Buber-Ennser I, Rengs B, Leitner S, Landesmann M (2019) Bariery w dostępie do opieki zdrowotnej i wykorzystaniu usług przez uchodźców w Austrii: dowody z badania przekrojowego. Polityka zdrowotna 123:833-839.
6. CARE (2017) Wspólne podejście do uchodźców i innych migrantów: moduł szkoleniowy i program kursu. Komisja Europejska.
7. Khan F, Amatya B (2017) Zdrowie i rehabilitacja uchodźców: wyzwania i reakcja. Journal of Rehabilitation Medicine 49;5:378-384.
8. Amris K, Williams ACDC (2015) Zarządzanie przewlekłym bólem u osób, które przeżyły tortury. Leczenie bólu 5;1:5-12.
9. Labao HC, Faller EM, Bacayo MFD (2018) „Bóle i bóle” filipińskich pracowników migrujących w Malezji: profil zaburzeń mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą. Annals of Global Health 84; 3: 474–480.
10. Domnich A, Panatto D, Gasparini R, Amicizia D (2012) Efekt „zdrowego imigranta”: czy istnieje on dzisiaj w Europie? Włoski Dziennik Zdrowia Publicznego 9:3.

Słowa kluczowe: 1. Zdrowie uchodźców 2. Zdrowie migrantów 3. Wrażliwość kulturowa

Potwierdzenia finansowania: Dr Emer McGowan i dr Michel Landry są członkami projektu finansowanego z programu Erasmus+: Physiotherapy and Refugee Education Project (PREP).

Wszyscy autorzy, afiliacje i streszczenia zostały opublikowane w takiej formie, w jakiej zostały przesłane.